Labogids klinische biologie

µg/dl

Cortisol is het voornaamste corticosteroïd geproduceerd in de bijniercortex. De fysiologische werking omvat regulatie van het koolhydraatmetabolisme, elektrolyten evenwicht, waterdistributie, immunosupressie en anti­inflammatoire werking. De synthese wordt geregeld door de hypothalamo‑ hypofysaire as en cortisol oefent een negatieve feedback uit op zijn synthese. Cortisol komt overwegend in gebonden vorm voor aan corticosteroïd binding globulin. Het halfleven in de circulatie bedraagt ongeveer 80 minuten en 1% wordt onveranderd in de urine uitgescheiden, vrij cortisol genaamd. Bij ongestoorde nierfunctie weerspiegelt dit de concentratie niet‑eiwitgebonden cortisol in het bloed. Cortisol wordt hoofdzakelijk gemetaboliseerd in de lever en verschijnt in de urine als met glucuronzuur geconjugeerde dihydro‑ en tetrahydroderivaten. De bloedspiegel vertoont een nycthemeraal ritme met maximale waarden rond 8‑9 uur in de morgen en minimumwaarden rond middernacht. Verhoogde waarden worden aangetroffen bij zwangerschap, oestrogenentherapie en bij stimuli zoals trauma, angst, koorts, shock, hypoglycemie en depressie. Tumoren van de bijnier en hypofysaire of ectopische ACTH producerende tumoren geven een overproductie van cortisol (syndroom van Cushing), terwijl bijnierinsufficiëntie een onderproductie geeft (syndroom van Addison). ​

SERUM

8 uren op kamertemperatuur, 4 dagen bij 2-8°C, 7 dagen bij -20°C. (Bron: bijsluiter Siemens)

Ochtendserum (7-9u): 5.27 - 22.45 µg/dl Namiddagserum (15-17u): 3.44 - 16.76 µg/dl ​

Bijsluiter Siemens (REF 10995538) ​

Neen

Atellica IM

Biochemie (BIO)